Kyoto, dag 8

Vandaag een stralende dag. We laten Hakone NP achter ons en gaan met de express shinkansen naar Kyoto. De zon schijnt, de trein vliegt tot 295km per uur. Mt fuji schittert met de zon op de met sneeuw bedekte flanken aan onze rechter hand.
3 dagen Fujisan mogen aanschouwen is een voorrecht. Sommige reizigers zien hem geheel niet.
Onze Ryokan ligt op loop afstand van station Kyoto,  dus om 11.30uur zijn we daar.

Kyoto, wat een stad. Zo anders dan Tokyo. Veeeeeel drukker, veel meer verkeer. Andere bebouwing, kleinere zaakjes, en heel veel vervoers systemen door elkaar en naast elkaar. Iets complexer om te plannen en om uit te dokteren of je de treinkaart cq pasmopas kunt/moet gebruiken.

Eerst een super lunch stop, met rosbief en kobeburger, wat een heerlijk vlees.  Dan door naar de tempel waar wij tegenover wonen : Higashi-Honnganji Tempel. Er is boeddhistische dienst aan de gang, dus schuiven we een 20tal minuten aan. Kijken, luisteren en veel observeren. Aangezien zo'n dienst uren kan duren,  gaan wij verder.  Er zitten honderden mensen!  Die komen en gaan.
Vervolgens het openbaar vervoer van Kyoto uitgedokterd, toch weer net anders dan Tokyo.  Meer treinen boven de grond.  Handig, want de meeste zijn voor ons gratis toegankelijk met onze treinpas. Openbaarvervoer plattegrond geregeld en op naar de volgende Shrine complex: Fushimi-Inari Taisha Shrine met de JR-line.

Dit is een vd hoofd attracties van Kyoto. En dus druk, heel druk.
De 1000den rode Tori'd, (we begonnen te tellen, maar zijn  gestopt, volgens mij weten ze het zelf niet meer hoeveel er hier staan.)  In alle vormen,  maten, materialen en kleuren, maar overwegend oranjerood. Wij passen goed in deze setting met onze oranje jassen.
Om de hele tori route de berg op te lopen is 4km! Op sommige stukken staan ze strak tegen elkaar aan. Trap op, trap af....  Shrine links, Shrine rechts, offer bakken overal, wens bellen overal.
Áls wij bijna rond zijn wordt het al donker, dus net op tijd, want enkel het begin, met de hoofd shrine, is verlicht.  Volgens mij breek je je nek op de berg op die trappen, als het echt donker is.
De verlichting geeft een nieuwe dimensie aan de toegangspoorten. Prachtige met al die lantaarns.
Vlak voor het einde, komen we in eens een Barrista zaakje tegen.  Super modern.  Wat doet die hier?  Haha, geen idee, maar wel heerlijke koffie met koek! Ook dit is Japan.

We lopen over de streetfoodmarket terug en pakken vervolgens de afgeladen(Er werd nog net niet gepropt Sjaak! Anders had ik dat wel gefilmd) trein naar Gionmachi: dit is de Geisha en uitgaanswijk.
We hebben dorst gekregen, dus opzoek naar een biertje. Groot handgeschreven bord: bier en whisky, na enige moeite om binnen te komen en aanwijzingen van binnen uit om de zwaar klemmende deur te openen, komen we in een kroegje,  die wij niet snel meer zullen vergeten.

Een ouderwetse stamkroegje. 4x4m met daarachter nog een keuken van 2x1 oid. Er is plek voor 10 mensen aan de U vormige bar. Er zitten dan 4 Japanners saké te drinken. Het is tenslotte weekend. En die vinden onze binnen komst zeer vermakelijk. Toeristen! We raken telkens in gesprek. Een is cameraman (maakt foto's met mijn camera) een ander architect (laat trots zijn werk zijn op een ipad).
Vertalen zinnen en grapjes met google translate. Het is een vrolijke boel en erg gezellig. Er komen nog andere mensen binnen voor een biertje en een hapje. Stokoude Oma staat in de keuken met spijkerbroek 10maten te groot. Oma kookt in het mini keukentje van alles, opa tapt met zorg en een schuimlepel de biertjes.
Het is een bende van jewelste, wordt weinig opgeruimd. Maar ook wij wagen ons uiteindelijk ook aan de hapjes. En ze smaken goed. Want van enkel bier wordt je snel dronken.

Aangezien de tempels hier in Gion tot 21uur verlicht zouden zijn,  gaan we uiteindelijk toch maar weer op pad. Hoe gezellig ook. We hebben afscheid genomen, na onze eerste Japanseles en bedenken dat we hier nog wel eens langs kunnen gaan.

Na een paar verlichte tempels bekeken te hebben en de tijd reeds na 21uur gegleden was,  wilde we toch nog iets eten.  Op weg terug naar het station komen we langs een bbq tent. Bbq's op tafel en afzuiging erboven.
Bijzondere setting en een nog bijzondere kaart. Deze bestond voor 80% uit ingewanden en aanverwante zaken ( aorta en luchtpijp ) om te roosteren. Maar goed wij wilde toch maar een klein hapje, dus de kippendijen, ribvlees en buikspek waren heerlijk en genoeg. De rest mogen ze houden.

Het was een zonnige, koude en lange dag met veel reizen en indrukken.
Heel gezellig vandaag.... bijzonder mensen ontmoet.